Don't invent, breath.
Als je vaker een improvisatievoorstelling hebt gespeeld, dan heb je het vast eens meegemaakt. Je scène gaat nergens over en nergens naar toe. De tijd gaat tergend langzaam. Je voelt de warmte van de felle theaterlampen. Bij elke zweetdruppel neemt de druk toe dat je met "iets geniaals" moet komen.
Op zo'n moment kan je beter even ademen, zodat je niet nog meer in je hoofd komt te zitten. Om uit je hoofd te raken, kijk naar je medespeler. En zie wie hij of zij werkelijk is. Hoe gedraagt diegene zich, en wat doet dat met jou? Volg je impulsen. Zonder dat je het idee hebt dat je iets bedenkt, kom je met prachtige reacties. De scène loopt. En het allerbelangrijkste, je speelt met plezier!
Als je vaker een improvisatievoorstelling hebt gespeeld, dan heb je het vast eens meegemaakt. Je scène gaat nergens over en nergens naar toe. De tijd gaat tergend langzaam. Je voelt de warmte van de felle theaterlampen. Bij elke zweetdruppel neemt de druk toe dat je met "iets geniaals" moet komen.
Op zo'n moment kan je beter even ademen, zodat je niet nog meer in je hoofd komt te zitten. Om uit je hoofd te raken, kijk naar je medespeler. En zie wie hij of zij werkelijk is. Hoe gedraagt diegene zich, en wat doet dat met jou? Volg je impulsen. Zonder dat je het idee hebt dat je iets bedenkt, kom je met prachtige reacties. De scène loopt. En het allerbelangrijkste, je speelt met plezier!
RSS Feed
